درگذشت: 1251 ه.ق در تهران
میرزا عیسی معروف به «میرزا بزرگ» است. میرزا عیسی چندی در خدمت بزرگان سلسله زند و امور مملكت فارس را مشیر بود. بعد از انقراض دولت ایشان مشغول تحریر و ترسیل می بود و نظر به استعداد ذاتی به وزارت عباس میرزا سرفراز گردید و به «قائم مقامی» ملقب شد .
میرزا عیسی بانی نظام جدید در ایران شد و تمام عمر به آن اهتمام ورزید. شاید هیچ حركتی در ایران آن روزگار، نمی توانست تاثیرگذار باشد تا ایران را از جنبشی كه در دنیا آغاز شده بود عقب نگذارد.
میرزا تقی خان امیركبیر در آغاز جوانی به شغل كتابت نزد میرزا عیسی ملقب به میرزا بزرگ پدر میرزا ابوالقاسم قائم مقام ثانی مشغول و منشی اسرار و محرم وی بود.
بعد از در گذشت فتحعلیشاه در اصفهان قائم مقام مجدداً به منصب صدارت مشغول مملكت داری شد و گردنكشان را به جای خود فرو نشاند. اما با این همه خدمت به صدارت محمد شاه دیری نپایید و سختگیریهای او و سعایت حاسدان و مخصوصاً فتنه انگیزی بیگانگان، عاقبت شاه را بر وی بدگمان كرد تا در سال دوم سلطنت خود دستور داد او را در باغ نگارستان زندانی و پس از چند روز (1251 هـ.ق) خفه كردند و بدین قرار زندگانی مردی كه از بزرگان ایران آن زمان بود پایان داده شد .