تولد:14 محرم 1277 ه.ق در گازران (فراهان اراك )
درگذشت: 1297 ه.ش در تهران
محمّد صادق امیری ملقب به ادیب الممالك فراهانی در سالهای 1321 و 1322 ق. مهمترین نویسنده روزنامه «ایران سلطانی» بود و در سال 1323 ق. سفری كوتاه به باكو كرد و در آن جا با روزنامه «ارشاد» تركی همكاری داشت و ورقه ضمیمه آن را به فارسی انتشار میداد. وی همچنین در نشر و سردبیری روزنامه های «ادب تبریز، ادب خراسان سال 1316، ادب تهران، مجلس سال 1324 ق، عراق عجم سال 1325 ق. و آفتاب»همكاری داشت.
وی ابتدا به «پروانه» تخلص مینمود و چون ملقب به «امیر الشعرا» گردید، تخلص خود را امیری نهاد. پس از این كه از طرف مظفرالدین شاه به لقب «ادیب الممالك» ملقب شد، تخلص خویش را به «ادیب» تغییر داد. وی در شعرهایش از هر دو تخلص «امیری و ادیب» استفاده كرده است.
دیوان وی به سعی و اهتمام وحید دستگردی در سال 1312 طبع و نشرگردید. این دیوان در 760 صفحه شامل زندگانی قصاید و قطعات و مطایبات و تركیببندها و هجویههای نیشداری است كه شاعر به قصد انتقامجویی از مخالفان سروده است.