تولد:14 محرم 1277 ه.ق در گازران (فراهان اراك )
درگذشت: 1297 ه.ش در تهران
محمّد صادق اميري ملقب به اديب الممالك فراهاني در سالهاي 1321 و 1322 ق. مهمترين نويسنده روزنامه «ايران سلطاني» بود و در سال 1323 ق. سفري كوتاه به باكو كرد و در آن جا با روزنامه «ارشاد» تركي همكاري داشت و ورقه ضميمه آن را به فارسي انتشار ميداد. وي همچنين در نشر و سردبيري روزنامه هاي «ادب تبريز، ادب خراسان سال 1316، ادب تهران، مجلس سال 1324 ق، عراق عجم سال 1325 ق. و آفتاب»همكاري داشت.
وي ابتدا به «پروانه» تخلص مينمود و چون ملقب به «امير الشعرا» گرديد، تخلص خود را اميري نهاد. پس از اين كه از طرف مظفرالدين شاه به لقب «اديب الممالك» ملقب شد، تخلص خويش را به «اديب» تغيير داد. وي در شعرهايش از هر دو تخلص «اميري و اديب» استفاده كرده است.
ديوان وي به سعي و اهتمام وحيد دستگردي در سال 1312 طبع و نشرگرديد. اين ديوان در 760 صفحه شامل زندگاني قصايد و قطعات و مطايبات و تركيببندها و هجويههاي نيشداري است كه شاعر به قصد انتقامجويي از مخالفان سروده است.